Ο χορός μακραίνει,
ο αόρατος οδηγός, υπό κατάρρευση,
Γύρω μας στο περιθώριο, οι μαύρες
ανύσταχτες ματιές.
Τα γυαλιστερά εφόδια δεν σώζουν την αξία
του απλού, ενάντια στο πολύ.
Νερά ποτίζουν τη συνέχεια, το εύθραυστο
εγώ,
καθρεφτίζει Φιγούρες, στην πορεία του
σώζων.
Ελπίδα Σόλου
