Στις σιδερένιες γραμμές
Φορτώθηκε πάλι όλο το βάρος.
Δίπλα καμαρώνουν στολισμένα από εποχές,
ασυγκίνητα καφενεία
Το τρένο παίζει στο ρυθμό
της ανίας ενός ακόμα ταξιδιού.
Έπειτα από λίγο, αρχίζει η κραυγή του
χωρισμού,
η το εμβατήριο για πορείες λυτρωμού.
Μουδιασμένα πρόσωπα στέλνουν πνοές,
σ' αυτούς που κάνουν το άσπρο των ματιών
τους μαντίλι,
που κουνιέται μία και μοναδική φορά,
στην πορεία του «Φεύγω»
Ελπίδα Σόλου
