Ανίκανη να παλέψω την εβδομάδα που έφτασε,
τόσο πραγματική η ανάσα της, σε ρυθμό
συνέχειας.
Σκύβω στο στόχο, ανασαίνω τα θέλω μου,
ενάντια στα δικά της,
μα κι αν ακόμα ζαλίσω την πορεία της, οι
πολεμιστές που την περιβάλουν
θα αποτελειώσουν τις ευχές, που δεν χωρούν
σε χιλιοειπωμένες λέξεις.
Η επιβίωση με περιμένει στη γωνιά, με
πραγματικά όπλα,
σφαίρες που επιφέρουν αργό, βασανιστικό
θάνατο.
Σου δίνει τόση δόση κανονικότητας,
που στο τέλος είτε έχεις, είτε όχι, είναι
το ίδιο.
Αρκεί να στέκεις όρθιος, να μπορούν οι ξένοι
εκτιμητές,
να πληρώσουν όσο γίνετε πιο ακριβά τις
μάχες σου.
Ελπίδα Σόλου
