Δολοφονήθηκε η προσμονή.
Έχω την ευχή μπροστά μου,
την κοιτώ και μοιάζει γριά, γεμάτη
με ρυτιδιασμένους δρόμους,
ίδια μοίρα.
Θυμάμαι όταν γεννήθηκε ήταν vέα,
είχε στα μάτια της, όλα τα ίσως.
Ο δρόμος άδειασε, παντού βασιλεμένη ικανοποίηση.
Που θα βρω χρώματα προσδοκίας, θα πλάσω
καινούργια.
Ελπίδα Σόλου
